Grupy i ruchy

L.S.O.

Liturgiczna Służba Ołtarza jest wspólnotą, której działalność w parafii wyraża się przede wszystkim w posłudze podczas Mszy świętych, nabożeństw i innych celebracji. Poprzez swoją postawę, gesty, czytanie Słowa Bożego oraz spełnianie wielu funkcji liturgicznych członkowie tej wspólnoty przyczyniają się do pełniejszego przeżywania sakramentów przez zgromadzonych wiernych.

Strój liturgiczny

Każda diecezja, a nawet parafia ma własne zasady, dotyczące ubioru członków Liturgicznej Służby Ołtarza. Tradycyjnym strojem, który ma najdłuższą historię jest:
• sutanela − suknia, zakładana w pasie, której kolor odpowiada okresowi liturgicznemu (może być zielona, czerwona, fioletowa, rzadziej spotykana biała lub złota)
• komża
• kołnierz − zakładany wokół szyi i na ramiona na komżę. Kolor kołnierza również odpowiada okresowi liturgicznemu i nigdy nie może się różnić od koloru rewerendy.
Zdarza się, że w stroju pomija się kołnierz lub rewerendę, występują też takie sytuacje, gdzie kołnierz i rewerenda tworzą tzw. sutanellę czyli szatę na wzór kapłańskiej sutanny[1].
• alba − dla lektorów i ceremoniarzy

Stopnie formacji ministranckiej

Krajowe Duszpasterstwo Służby Liturgicznej dzieli formację na następujące stopnie i funkcje:
• kandydat – nie nosi jeszcze komży, ale uczy się w tym czasie posługiwania do mszy, odpowiedzi mszalnych itp., ten okres próby trwa zazwyczaj kilka miesięcy
• choralista (ministrant) – daje wiernym sygnały do przyjęcia odpowiednich postaw ciała za pomocą kołatek, dzwonków i gongów;
• ministrant światła (inaczej ceroferariusz; łac. niosący świecznik) – opiekuje się świecami, posługuje do nich;
• ministrant krzyża (inaczej krucyferariusz łac. crux: krzyż oraz ferre: nieść – niosący krzyż) – nosi krzyż podczas procesji i drogi krzyżowej;
• ministrant księgi (inaczej librysta lub manduktor; z łac. liber – księga) – dba o księgi liturgiczne, przygotowuje je przed celebracją liturgiczną; może posługiwać celebransowi przy mszale;
• ministrant wody – nosi kociołek z woda święconą: podczas aspersji (pokropienia wiernych woda święconą) oraz błogosławieństw i poświęceń.
• ministrant kadzidła – funkcje spełniają dwaj ministranci:
• turyferariusz – (od łac. turyfera) odpowiedzialny jest za kadzielnicę (trybularz): jej przygotowanie i utrzymanie w czystości;
• nawikulariusz – (od łac. naviculum) służy razem z turyferariuszem – niesie kadzidła w naczyniu, zwanym „łódką”;
• ministrant ołtarza – może pełnić następujące funkcje: posługuje przy naczyniach liturgicznych; podaje chleb, wino i wodę do sprawowania Eucharystii, usługuje kapłanowi, a przy udzielaniu wiernym Komunii świętej, przytrzymuje patenę pod Ciałem Pańskim, by jego partykuły nie spadły na ziemię;
• lektor – ministrant Słowa Bożego – osoba po specjalnym kursie; proklamuje Słowo Boże (czytania z wyjątkiem Ewangelii) oraz odczytuje wezwania Modlitwy Powszechnej; może, za zgodą celebransa odczytać lub zaśpiewać psalm.
• psałterzysta – wykonuje psalmy, zazwyczaj jest ministrantem Słowa Bożego posiadającym uzdolnienia muzyczne;
• kantor – intonuje pieśni, dba o oprawę muzyczną liturgii i zaangażowanie wiernych w śpiew, ta funkcja rzadko już występuje w Polsce i jest często mylona z psałterzystą. Kantor zazwyczaj jest ministrantem Słowa Bożego posiadającym wykształcenie muzyczne;
• ceremoniarz – mistrz ceremonii – osoba po specjalnym kursie trwającym zazwyczaj rok; jego zadaniem jest koordynowanie działań pozostałych ministrantów; jest odpowiedzialny za prawidłowy przebieg liturgii, przeprowadza próby z ministrantami, musi być zaznajomiony z przepisami liturgicznymi;
• animator liturgiczny – jest starszym ministrantem (zazwyczaj powyżej 16 lat) lub osobą dorosłą, na ogół po specjalnym kursie; opiekuje się grupą ministrantów.
Można wyróżnić także inne funkcje:
• Kaperiusz – ministrant trzymający mitrę i pastorał przez welon bądź specjalne rękawiczki.

Dziewczęta przy ołtarzu

W Polsce od 1994 funkcje ministrantów mogą pełnić również kobiety, jeśli w danej diecezji zezwolił na to ordynariusz. Kongregacja Kultu Bożego i Dyscypliny Sakramentów wydała 15 marca 1994 List ogólny do przewodniczących Konferencji Biskupów na temat posługi świeckich w liturgii, zgodnie z którym poszczególni biskupi mogą w swoich diecezjach zezwolić na posługę przy ołtarzu także kobietom. Warunkiem takiego zezwolenia są „prawdziwe potrzeby parafii i dobro wiernych”. Dziewczęta dopuszczane są do służby przy ołtarzu jako ministrantki bądź lektorki.

 

W skład Liturgicznej Służby Ołtarza wchodzą:
[stan na lipiec 2022 r.]

w Sycewicach:

1/     Leszek ZDYB                                        [Szafarz  Eucharystii]

2/     Mateusz MORGAŚ

3/     Adam WOJTERA

4/     Nadia JUDEK

5/

 

KANDYDACI:

1/

 

LEKTORZY:

1/     Danuta KŁUDKA  

2/     Jerzy JURA

3/     Leszek ZDYB

4/     Alicja RYŻKO

5/     Dorota JURA

6/     Barbara KOWAL

 

PSAŁTERZYŚCI:

1/     Ewa BOROWIEC

 

w Pałowie:

1/     Mariusz FRANCZAK                            [Szafarz Eucharystii]

2/     Kamil LISOWSKI

3/     Oliwia LISOWSKA

4/     Filip POGRANICZNY

 

KANDYDACI:

1/

 

LEKTORZY:

1/     Beata FRANCZAK

2/     Elżbieta PACAK

3/     Grzegorz KONIUK

4/     Mariusz FRANCZAK

5/     Renata MAZUR-WOJCIECHOWSKA               

6/     Agnieszka LECH

7/    Bogumiła STASIAK

8/    Jolanta CZERWIAKOWSKA

9/  Małgorzata OSZMIAŃSKA

 

PSAŁTERZYŚCI:

1/     Renata MAZUR-WOJCIECHOWSKA               

2/     Mariusz FRANCZAK

3/     Agnieszka LECH

4/     Jolanta CZERWIAKOWSKA

 

MODLITWA  WIERNYCH:

1/     Agnieszka LECH

 

w Zębowie:

1/     Leszek MAZUR                            [Szafarz Eucharystii]

2/     Feliks PARNICKI                         [Prezes]

4/

5/

 

LEKTORZY:

1/     Robert STACHURSKI

2/     Małgorzata STACHURSKA

3/     Leszek MAZUR

4/     Edyta GOŁDA